نقشه دوم تیم ملی ولز این است که با بازیکنان آینده دار خود بتواند که در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه حضور پیدا کند. بیل در آن زمان ۲۸ ساله خواهد بود. تام لاورنس ، مهاجم ۲۰ ساله منچستریونایتد، هری ویلسون، هافبک ۱۷ ساله لیورپول، جرج ویلیامز، بازیساز ۱۸ ساله فولام، دکلان جان، مدافع ۱۹ ساله کاردیف آینده فوتبال ولز را می شناسند. این چهار نفر کلا یک بازی ملی داشته اند اما در کنار بیل و رمسی می توانند تیم ملی ولز را تبدیل به تیم مهمی کنند که شانس حضور در مسابقات یورو ۲۰۱۶ را دارد. گروه این تیم برای راهیابی به یورو آسان است و ولز به صعود به مسابقات فرانسه امید دارد.
همه چیز در دست تحول است به جز کولمن ، مربی تیم ملی ولز که با حمایت بیل به کار خود ادامه خواهد داد. بیل دوست ندارد که علیرغم درخشش در عرصه باشگاهی همه تورنمنت های بزرگ ملی را از طریق تلویزیون تماشا کند. گرت حتی قید دو روز از تعطیلات خود را زد تا برای مراسم های تبلیغاتی ولز برای میزبانی یورو ۲۰۲۰ فعالیت کند.
البته اسطوره های بزرگ دیگری هم بوده اند که به علت مسائل مختلف هرگز در جام جهانی بایزی نکردند . دی استفانو چهار با پیراهن کلمبیا بازی کرد و در زمان حضورش در آرژانتین هم در جام جهانی ها ۱۹۵۰ و ۱۹۵۴ شرکت نکرد. با استپانیا هم به جام جهانی ۱۹۵۸ نرسید و در جام جهانی ۱۹۶۲ مصدوم بود.جرج بست، اسطوره منچستر یونایتد در یکی از بدترین دوره های تاریخ ایرلند شمالی بازی می کرد. یان راش ، آقای گل لیورپول و رایان گیگز ، اسطوره یونایتد هم هرگز با ولز به موفقیت نرسیدند. وه آ، اولین بازیکنی که توپ طلا را برد، با لیبری بیشتر جنگ های داخلی را تجربه کرد تا فوتبال ملی.
نظرات شما عزیزان:
